Czy system asekuracji 3-osobowej ekipy dekarskiej jest zgodny z BHP?
Czy system asekuracji może obsługiwać trzyosobową ekipę?
Tak, jeśli jest zaprojektowany i certyfikowany do pracy wielu użytkowników jednocześnie. Kluczowe są dobór, dokumentacja i szkolenie.
System asekuracji dla trzech dekarzy musi mieć deklarowaną liczbę równoczesnych użytkowników. Producent wskazuje to w dokumentacji oraz na tabliczce systemu. Dla linii poziomych wymagane jest potwierdzenie zgodności dla pracy wieloosobowej. Ważne są obliczenia ugięcia liny, prześwitu nad przeszkodami oraz sił na końcówkach. Znaczenie ma też organizacja ruchu po dachu, aby nie przeciążyć jednego przęsła. Zgodność z BHP zależy także od właściwego doboru środków ochrony indywidualnej oraz przeszkolenia całej ekipy.
Jakie normy i przepisy decydują o zgodności systemu asekuracji?
Decydują normy PN-EN i przepisy BHP dotyczące pracy na wysokości. Ważna jest też dokumentacja producenta i instrukcje użytkowania.
Najczęściej stosowane wymagania to:
PN-EN 795:2012 dla urządzeń kotwiczących, w tym klas C i D dla systemów linowych i szynowych.
CEN/TS 16415 dla urządzeń kotwiczących przeznaczonych dla wielu użytkowników jednocześnie.
PN-EN 365 dla wymagań ogólnych, instrukcji i przeglądów środków ochrony indywidualnej.
PN-EN 363 dla systemów powstrzymywania spadania.
Krajowe przepisy BHP, w tym rozporządzenie w sprawie BHP podczas wykonywania robót budowlanych.
Rozporządzenie 2016/425 w sprawie środków ochrony indywidualnej.
Zgodność oznacza też przekazanie protokołu odbioru, instrukcji, oznakowania oraz wyszkolenie użytkowników.
Kiedy lepszy jest system przelotowy niż nieprzelotowy dla zespołu?
Gdy ekipa często przemieszcza się między punktami i pracuje blisko krawędzi. Ciągłość asekuracji zmniejsza ryzyko błędu.
W systemie przelotowym użytkownik mija podpory bez przepinania. To skraca czas i redukuje liczbę operacji łączeniowych. Dla trzech osób oznacza to mniejszy chaos i łatwiejszą koordynację. System nieprzelotowy bywa dobry przy pracy stacjonarnej lub krótkich odcinkach. Wymaga jednak podwójnych linek typu Y i częstego przepinania, co podnosi ryzyko pomyłki. Decyzję warto oprzeć na ocenie ryzyka, układzie dachu i liczbie przęseł.
Jakie środki ochrony indywidualnej muszą mieć dekarze na dachu?
Wymagany jest kompletny zestaw kompatybilny z systemem asekuracji i rodzajem pracy.
Typowy zestaw obejmuje:
Szelki bezpieczeństwa zgodne z PN-EN 361.
Linkę z amortyzatorem zgodną z PN-EN 355 lub urządzenie samohamowne zgodne z PN-EN 360.
Linkę do pozycyjnowania pracy zgodną z PN-EN 358, jeśli praca wymaga stabilizacji.
Zestaw podwójny typu Y do przepinania, gdy system nie jest przelotowy.
Łączniki zgodne z PN-EN 362.
Hełm ochronny do pracy na wysokości zgodny z PN-EN 397 lub kask z paskiem podbródkowym zgodny z PN-EN 12492.
Obuwie o dobrej przyczepności, rękawice, lonże do narzędzi oraz odzież ostrzegawczą.
W razie pracy przy krawędziach ostrej blachy sprzęt dopuszczony do pracy na krawędzi.
Czy sposób montażu i punkty kotwiczenia wpływają na zgodność z przepisami?
Tak. O zgodności decyduje poprawny projekt, montaż i potwierdzenie nośności konstrukcji.
Punkty kotwiczenia muszą być dobrane do podłoża i klasy urządzenia. Liczą się odległości od krawędzi, rozstaw podpór, zgodność z dokumentacją oraz ochrona przeciwwodna dachu. System asekuracji powinien mieć tabliczkę identyfikacyjną, plan przebiegu oraz instrukcję ewakuacji. Należy policzyć wymagany prześwit pod pracownikiem. Montaż wykonuje kompetentna osoba, a odbiór jest potwierdzony protokołem z badaniami i dokumentami.
Jak ocenić ryzyko i zaplanować pracę trzyosobowej ekipy?
Potrzebna jest ocena ryzyka dla dachu, zadania i pogody oraz jasny podział ról.
W planie powinny znaleźć się:
Trasy dojścia, punkty dostępu i strefy niebezpieczne, w tym świetliki i krawędzie.
Maksymalna liczba osób przypisana do odcinków linii i przęseł.
Zasady komunikacji i koordynacji ruchu po systemie asekuracji.
Wyznaczenie stref wykluczenia na ziemi, aby ograniczyć ryzyko spadających przedmiotów.
Wymagania pogodowe, przerwy przy wietrze lub opadach.
Procedury przedpracowe, kontrola ŚOI i potwierdzenie przeszkolenia użytkowników.
Jakie testy i przeglądy potwierdzają bezpieczeństwo instalacji linowych?
Wymagane są odbiory po montażu oraz regularne przeglądy przez osobę kompetentną.
Przy odbiorze stosuje się próby i kontrole zgodnie z dokumentacją producenta i normą. Użytkownik otrzymuje protokół, instrukcję i plan systemu. Każdego dnia ekipa wykonuje oględziny przed użyciem. Przeglądy okresowe odbywają się co określony przez producenta czas, zwykle co 12 miesięcy. Dodatkowy przegląd jest konieczny po zadziałaniu systemu, burzy, pożarze lub remoncie dachu. Wszystkie czynności są dokumentowane.
Jak przygotować procedury ratownicze dla trzyosobowej ekipy?
Plan ratunkowy musi być dostępny, przećwiczony i dopasowany do dachu oraz sprzętu.
Procedury powinny uwzględniać:
Sprzęt ratowniczy, na przykład zestaw do opuszczania zgodny z PN-EN 341 lub urządzenie podnoszące zgodne z PN-EN 1496.
Niezależny punkt kotwiczenia dla akcji ratunkowej.
Sposób dotarcia do poszkodowanego zawieszonego na linii oraz minimalizację czasu wiszenia.
Role zespołu, komunikację i wezwanie służb.
Ćwiczenia praktyczne w warunkach zbliżonych do rzeczywistych.
Dobrze przygotowany plan skraca czas reakcji i ogranicza skutki wypadku.
Dla trzyosobowej ekipy zgodność z BHP oznacza system asekuracji dopuszczony do pracy wielu użytkowników, właściwe ŚOI, prawidłowy montaż, ocenę ryzyka i realny plan ratunkowy.
Skontaktuj się, aby dobrać i zaprojektować system asekuracji dla trzyosobowej ekipy zgodny z BHP.
Sprawdź, czy Twój system asekuracji jest certyfikowany do pracy trzech osób i pobierz gotową listę norm, punktów kotwiczenia i wymaganych ŚOI oraz wzór protokołu odbioru: https://sundoor.pl/produkty/stale-systemy-asekuracji.html.
